اولین کشیک

بلاخره اینترن شدم و رفتم برای اولین کشیک ...اولین کشیک بخش به من افتاده بود...از 28 ساعتی که کشیک بودم 2 ساعت فقط تونستم بخوابم...استرس روز اول زیاد بود یا کاری بلد بودیم نه پرونده میتونیستیم بنویسیم نه میتونستیم اوردر بذاریم...خدا رو شکر پزشک مقیم روز ما و پرستارایی که با ما کشیک بودن خیلی خوب برخورد میکردن و تقریبا تا جایی که میتونستن کارهای مختلفی رو بهمون یاد میدادن...ولی بدجوری ازمون کار میکشیدن و تمام کارهای خودشونم گردن ما مینداختن انقدر که حتی یه استراحت کو چیکم نمیتونستیم بکنیم ...ولی خدارو شکر راضی بودیم بهمون کارها رو یاد بدن هرچقدر خواستن ازمون کار بکشن...ترسناک بود حسابی...اینکه هیچ دکتری دیگه بالا سرمون نبود وهمه کارای مریض رو خودمون باید میکردیم ترسناک بود تقریبا 20 -30 تا مریض دیدیم و 15-16 تا بستری داشتیم...هرکدوم از مریض ها هم داستان خودش رو داشتن...ولی دیگه نوشتن از مریض های این بخش خیلی سخته چون شاید خیلی درست نباشه که اسرار مریض فاش بشه اونم مریض هایی که مشکلات زیادی دارن که با خودکشی بیشتر به این بخش اورده میشن...یکم فکرمو طبقه بندی کنم بیشتر مینویسم...فردا هم کشیک دوممه