یک عدد پزشک جوان...در تلاش برای ادم خوب بودن و دکتر خوبی بودن...تمام وقت چون تنها کاری که توی زندگیم کردم پزشک بودن بود...بافتنی میکنم...اشپزی میکنم...یه زمانی ساز میزدم ناشیانه... این وبلاگ همیشه زندگی حقیقی نیست...گاهی مجازی گاهی خیالی...پس "من" نوشته ها همیشه این خانم دکتر تمام وقت نیست. حالا این دکتر زیرزمینی کنار دندون موشیش خوشبختترینه
خب من با توجه به شواهد و قرائن و نوشته هات بعید میدونم تهران باشی ولی با توجه به بیشتر بودن جمعیتش و احتمال اینکه تعداد افراد ساکن تهران بیشتر از شهرهای دیگه هست و همچنین بیشتر بودن رفت و آمد میشه به تهران گفتم. حالا یه بار خواستی بیای میشه هماهنگ کنیم. اگر نه که منو دعوت می کنین به شهراتون یه برنامه باشه من سعیمو می کنم برسم.
سلام خانم دکتر خیلی دوست دارم ازتجربیاتت استفاده بکنم...شما تابستونام درس میخوندین؟؟
روزایی که میرفتی دانشگاه چقددرس میخونی؟؟؟
خوابگاه خیلی سخته
پاسخ:
خب هر چیزی اولش سخته...خوابگاهم من باش نساختم ولی همخونه اعتقاد داره خوابگاه از خونه بهتره
تا علوم پایه که نه ولی بعدش تابستونا یا کلاس داشتیم یا بیمارستان بودیم عملا باهماه های دیگه سال فرقی نداشت