سین مثل سودابه

ملت عشق

اگه هیچ کتابی هم توی عمرتون نخوندین این کتابو حتما بخونید...حتما حتما بخونیدخوشبختانه مترجم طوری تونسته این کتاب رو ترجمه کنه که شما فکر نمیکنید این کتاب ایرانی نیس...مدام فکر میکنید همونطور که ماجرای داستان برای ما خیلی قابل لمسه نویسنده هم ایرانیه

یوزپلنگانی که با من دویده اند

حالا بیشتر از همیشه میترسیم

منگی

حکایت عشقی بی قاف بی شین بی نقطه

فکر نکنم کسی باشه که مصطفی مستور رو نشناسه...من فقط روی ماه خداراببوس ازش قبلا خونده بودم که فکر کنم معروف ترین رمانشه...الانم این کتاب شامل چندتا داستان کوتاه...داستان هاییی قشنگ و بیخود...داستانهایی که انقدرخوبن که قلبو مغزتو فشار میدن...داستان هایی اونقدر بیخود که حتی نمیفهمی چی نوشته... دوسش داشتم...از مصطفی مستور بخونید...من توی تایم رست کشیک امروزم این کتابو خوندم پی نوشت:باز خوره کتاب گرفتم. . باز دلم میخواد غرق بشم تو داستان ادم ها

ان طرف خیابان

جعفر مدرس صادقی نه نویسنده جدیدیه نه تازگی معروف شده نه جوونه...ولی من تازه پیداش کردم...البته تازه تازه هم که نه...دوتا از کتابوشو بهار پارسال خریدم ولی تازه فرصت کردم بخونمشون...اولیش ان طرف خیابان یه کتاب به چهارتا داستان نه چندان کوتاه که با روح و روان ادم در کنار شیرینی و روزمره بودنشون بازی میکنه...چهار تا داستان عالی که منو بی نهایت یادنوشته های شاعر میندازه...وبرخلاف خودش که فکر میکنه نوشته هاش خیلی شبیه نوشته های مصطفی مستوره بیشتر به نظر من شبیه مدرس صادقیه...توصیه میکنم حتی اگ هوقت کمی داریداین کتابوبخونیدکتاب دوم هم گاو خونی از همین نویسندس که اونم جذابیت های خاص خودش رو داره و البته فیلمشم با بازی بهرام رادان ساخته شدهپی نوشت:از لپ تاپ متنفرم...تو گوگل ایمیج که سرچ میکنم واسه عکس این کتابا منو میبره به سایتایی که عکس این کتاب رو دارن...قبلا اینجوری نبود فقط عکسا رو می اورد بدون سایتشون

قصه های جزیره

از کتابای ال ام مونتگومری خوشم میاد...ان شرلی و امیلی رو انتشارات قدیانی چاپ کرده اما قصه های جزیره رو نه...اگه یادتون باشه توی سریالش بزرگیاشون هم نشون میده ...فلیسیتی میره و پزشکی میخونه و بعد پزشکی رو میذاره کنار ...میگه من فقط چون عادت داشتم همیشه بهترین باشم پزشکی  رو انتخاب کردم...عاشق گاس پایک میشه و...اما کتابش فقط تا بچگی هاشون نوشه...کتاب صوتیشو گوش کردم و خیلی دوست داشتم

شب سراب

بامداد خمار رو وقتی اول راهنمایی بودم خوندم...درعرض سه روز دوبار پشت سر هم خوندمش و باهاش عاشق شدم و گریه کردم...از دوران راهنمایی که گذشتم اجی دیگه نذاشت عاشقانه بخونم میگفت مغزت رو فاسد میکنه...میدونستم بامداد خمار یه لنگه داره از زبان پسر داستان به اسم شب سراب...بامداد خمار از زبان دختره است...هرچقدر بامداد خمار جذابه شب سراب نیست...ولی ادمو به فکر فرو میبره که دوتا ادم از دوتا دنیا متفاوت همدیگه رو ازار میدن شاید بی هیچ قصدی...فقط دوجور مختلف بزرگ شدن زندگی کردن و فکر میکنن

امیلی

دو جلدی بعدی امیلی رو هم خوندم...به قشنگی ان شرلی نبود ولی دوست داشتنی بود...فقط یه نقطه اریک برای اوایل قرن 19 وجود داره...اینکه زن های این داستان ها بعد از ازدواج محو میشن...حل میشن توی شوهر و بچه هاشون