زندگی ناعادلانه

دلم...برای تو مینوسم...خو کن به این زندگی نا عادلانه...خدا عدل محض اس ولی زندگی در این دنیا ناعادلانه است...باور کن خداوند عدلش را در این دنیا عملی نمیکند...دلیلش را نمیدانم...همانطور که نمیدانم چه ادم ها باعذاب باید بمیرد...چرا مورد ظلم واقع شوند...چرا باید کشته شونددلم...پاک بمان در این نا عدالتی ها...ظلم ها را بپذیر...بگذار پاره پاره شوی...بگذار شرحه شرحه شوی...بزرگ میشوی...ارام میشوی...خو میکنی...بزرگ میشوینا عادلانه یعنی هنوز از میترسم از سوچوری که دوهفته پیش زدم...نا عادلانه یعنی مشتانه تلاش کنم برای کمک به بیمارالانم ولی بدترین کشیک ها مال من باشدناعادلانه یعنی من با ضریب هوشی پایین پزشکی بخوانم اما الف مهندسیناعادلانه یعنی درس بخوانم اما میم دانشگاه دولتی قبول شودناعادلانه یعنی من حدودم را حفظ کنم اما زنانو مردان ه...رز...ه به پاکی شناخته شوندناعادلانه یعنی من درس بخوانم عاشقانه اما همیشه یک مرد برمن ارجحیت داشته باشدناعادلانه یعنی من همه جا پرستار صدا شوم اما یک بهیار دکتر خطاب شودناعادلانه یعنی دوست بداری اما دوست داشته نشویدلم ارام بگیر...خو بگیر به این تنهایی هایی که انتخاب کردی...دلم...زندگی به روش تو یعنی رنج و عذاب همیشیگی...یعنی ظلم همیشگی...ارام بگیر...در سینه من تنها و ارام بمان...هیچکس تورا اینگونه نمیخواهد...هیچکس تورا باور نمیکند...هیچکس تورا اینگونه دوست نمیدارد...هیچکس با تو همراه نمیشود...پس ارام اشک بریز...برای بیمارت...برای استادت...برای خانواده ات...دعا کن برای ادم هایی که هیچ چیز در زندگی ندارند...حی درک...حتی شعور...حتی مغز...اما هر روز بر تو حکومت میکنند....دلم...ارام در سینه ام به تپیدن ادامه بده...عاشق باش...نگران باش...هر روز اشک بریزحالا دوباره با شادی هر روز برای ارامشت دعا میکنمپی نوشت:دکتر الف و دکتر ط....دوستتون دارم عاشقانه...ممنونم به خاطر تمام چیزهایی که بهم یاد دادید...از خدا بهترین ها رو همیشه براتون میخوام