نقطه کور

فیلم نقطه کور رو دیدید؟ یه جاش هانیه توسلی برمیگرده به فروتن میگه میدونی چرا زندگی ما هیچ چیزش درست نیس؟چون جای که باید وایسی و معذرت بخوای به جاش داد میزنی خب فروتن بعدش عذرخواهی میکنه حالا...تمام مردهای زندگی من این شکلی بودن...و من اگه مثل هانیه توسلی حرف بزنم با داد های بلندتری مواجه میشم...با تحقییر های بیشتر...یکی از دلایلی که زیرزمینی شدم همینه توی اون فیلم هانیه توسلی عشقی تو زندگیش داشت و مردی که گاهی میفهمه...ولی تو زندگی ما همیشه فقط زن های عاشقی بودن که زندگیو حفظ کردن...زن هایی که عشقشون ذره ذره تبدیل به نفرت شد و مردشون هیچ وقت نفهمید...چون قدرت فهمش رو نداشته...ولی ما زن هایی هستیم که یه شعله کوچیک عشق رو مخفیانه تو دلمون نگه داشتیم...این شعله بزرگ نمیشه ولی برای سوزوندن خودمون کافیه کاش انقدر دروغ نگیم و اگه کسی سکوت کرد فکر نکنیم از نفهمیشه...گاهی از قلب بزرگ ادماس