من پیش از تو

اولش که شروع کردم بخونمش فکر کردم چه کتاب بیمزه و تکراری...این ههمه حجم کتاب از یه عاشقانه مزخرف و رقت انگیز تکراری...نمیفهمیدم چرا انقدر فروش کرده...ولی خیلی زود پیش میرفت و کتاب 500 صفحه ای خیلی زودتر از چیزی که فکر میکردم به وسطاش رسید و پایان تقریبا متفاوتی داشت...

کتاب درباره ویل پسر موفق که حالا قطع نخاع شده و رابطه اش با پرستارشه...حرفای جالبی توی کتاب زده میشه .و جمله ها تاثیر گذارن...ولی شاید برای کسانی که معلولیت های مشابه دارند نا امید کننده و نا مناسب باشه...چون تو اینترنت هم خوندم که معلولین خیلی بهش اعتراض کردن...ولی از نظری هم شاید برای درک ما از زندگی ادم های مشابه خوب باشه...

غم انگیز و تاثیر گذار

پی نوشت:دارم گند میزنم به دستیاری؟