روزهای دکتر تمام وقت

حرف هایی از جنس دیوانگی

روزهای دکتر تمام وقت

حرف هایی از جنس دیوانگی

روزهای دکتر تمام وقت

یک عدد پزشک جوان...در تلاش برای ادم خوب بودن و دکتر خوبی بودن...تمام وقت چون تنها کاری که توی زندگیم کردم پزشک بودن بود...بافتنی میکنم...اشپزی میکنم...یه زمانی ساز میزدم ناشیانه...
این وبلاگ همیشه زندگی حقیقی نیست...گاهی مجازی گاهی خیالی...پس "من" نوشته ها همیشه این خانم دکتر تمام وقت نیست.
حالا این دکتر زیرزمینی کنار دندون موشیش خوشبختترینه

بایگانی

فراموشی

يكشنبه, ۳ اسفند ۱۳۹۳، ۰۶:۴۶ ق.ظ
باید فراموش کنم...ارزوهامو خومدمو همه چی رو...باید سعی کنم...خیلی زیاد...دوباره از اول...همه چی از صفر...باید از این باتلاق بیام بیرون...تلاش برای پزشک شدن بزرگترین چاره است...باید مثل دهن گشاد یادبگیرم که فراموش کنم...خودموبسازم بازم از صفر
موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۳/۱۲/۰۳
زیرزمینی

نظرات  (۲)

ارزوها نیاز نیست فراموش کنید فقط گاهی باید یه تغییراتی توش بدید..
پاسخ:
بله شاید
بعضی وقتا نمیشه فراموش کرد باید چی ها؟
پاسخ:
نمیدونم