هیچوقت نپرس

-چرا منو برا ازدواج انتخاب کردی؟ چرا نداره خب کس دیگه ای نبوده...بهش گفتن بیا این دختره رو ببین اونم اومده...بعدم خونوادش گفتن خوبه اونم پیش رو گرفته -چرا میخوای ازدواج کنی؟ چرا نداره خب میخواد زن بگیره دیگه مثل همه -تو گذشته چجوری بودی؟ اینو اصلا نپرسید...گندش بالا میاد...بعد دیگه نمیشه جمعش کرد...دیگه گند کاریش زیاد بوده...بعدم درکمال افتخار میگه من یه دختر افتاب مهتاب ندیده میخوام -چرا یه دختر نمیتونه همه کاری تو گذشته کرده باشه ولی یه پسر میتونه؟ چرت ترین جواب های ممکن رو میده...چون خوبه یه پسر تو این چیزا تجربه داشته باشه ولی یه دختر خوب نیست همه تجربه ای داشته باشه باید بار اولش باشه اصلنم انگار نه انگار که ذات هر دو ادمه با نیازهای اولیه یکسان

هیچوقت نپرس

-چرا منو برا ازدواج انتخاب کردی؟ چرا نداره خب کس دیگه ای نبوده...بهش گفتن بیا این دختره رو ببین اونم اومده...بعدم خونوادش گفتن خوبه اونم پیش رو گرفته -چرا میخوای ازدواج کنی؟ چرا نداره خب میخواد زن بگیره دیگه مثل همه -تو گذشته چجوری بودی؟ اینو اصلا نپرسید...گندش بالا میاد...بعد دیگه نمیشه جمعش کرد...دیگه گند کاریش زیاد بوده...بعدم درکمال افتخار میگه من یه دختر افتاب مهتاب ندیده میخوام -چرا یه دختر نمیتونه همه کاری تو گذشته کرده باشه ولی یه پسر میتونه؟ چرت ترین جواب های ممکن رو میده...چون خوبه یه پسر تو این چیزا تجربه داشته باشه ولی یه دختر خوب نیست همه تجربه ای داشته باشه باید بار اولش باشه اصلنم انگار نه انگار که ذات هر دو ادمه با نیازهای اولیه یکسان

باغبان گر پنج روزی صحبت گل بایدش ...بر جفای خار هجران صبر بلبل بایدش

مریض جدید تخت اکیوت...میرم بالای سرش...مریض خوشحاله نمیدونم چرا تو بخش اکیوت بستری شده...شرح حال میگیرم...خانم جوون چاق با احساس تنگی نفس و سنگینی روی قفسه سینه...قیافش برام اشناس...مانیتور رو وصل میکنم...همه چی خوبه...اکسیژن میذارم که میپرسم شما از پرسنل هستید؟میگه بلهدکتر میاد و شرح حال میگیره و یکم باهاش حرف میزنه...معاینات رو دکتر انجام میده...سمع ریه ها بنویس کلیر خانم دکتر-واقعا؟چقدر خوب اخه روزی دوپاکت سیگار میکشم...میخنده...دکتر میپرسه جدی؟...یخنده و میگه خانم دکتر ننویسی تو پروندم...میگم باشه...دکتر میگه پرونده رو بیار خانم دکتر تا اوردر بذاریم...-ببخشید خانم دکتر میشه لطفا پرده رو بکشیدلبخند میزنم و پرده دور تخت رو میکشم...با دکتر میریم کنار و میگه هیچیش نیست فقط عصبیه ولی خانم دکتر اوردر اولیه رو براش بذار...مینویسم و نگاه دکتر میکنم دکتر جوونی که موهاش خیلی زود سفید شده...مرد خیلی اروم...اموزش عالی...حرف بی ربط نمیزنه و فوق العاده با شخصیتکنجکاو میشم درمورد زنی که سیگار میکشه...زنی که سیگار میکشه یعنی همه چیزشو باخته...میرم بالای سرش...پشت پرده...اول حالشو میپرسم...گوشیش مدام زنگ میخوره و براش پیام میاد...ازش میپرسم چه سیگاری میکشی...میگم من چی میکشم...میگه از سیگار من هیچوقت نکش خیلی معتاد میکنه به منم گفتن ولی گوش نکردم...خودش حرفشو  ادامه میده-من خودم شوهرمو ترک دادم...حالا خودم سیگاری شدم...هر وقت میرفت سر سیگارش سیگارش رو ازش میگرفتم و یه مشت پسته میریخم تو دستش...-ولی اخر اون ترک نکرد و تو سیگاری شدی...-نه ترک نکرد...ترکم کرد...مچشو با یه دختر گرفتم...عاشق و معشوق بودیم...22سالم بود که ازدواج کردیم خیلی همه میخواستیم-پس چی شد؟-ده سال زندگی کردیم...دختر دار شدیم...ببین دخترمو...عکس دخترشو نشون میده یه دختر 8-9 سالش-خداحفظش کنه-بعد از اون نتونستم دیگه باهاش کنار بیام...چاق شدم...سیگاری شدم...طلاق گرفتمغمزده میگم...همه مردا همینن...سرنوشت همه زنا همینجوریه...همین دکترا و پرستارایی که اینجان کم کثافت کاری میکنن-طلاق که گرفت دکترا و پرستارا ولم نمیکردن...هرروز یکیشون بهم پیشنهاد میداد...ولی دخترم...بخاطر اون نمیتونستم دست از پا خطا کنم..بیمارستان پر از کثافت کاریه...-میدونم...البته دخترا هم کم کثافت اری نمیکنن ادم یه چیزایی از اینا میبینه که شاخ درمیاره...یکم گپ میزنیم...گوشیش مدام پیام میاد...یکم که میگذره یکی از پرستارای مرد میاد بالا سرش پشت پرده و من میرم بیرون...میرم و میشینم پیش دکترمیگم باید بره پیش روانپزشک...-ما ادما مشکلات رو الکی بزرگ میکنیم...سیگار میکش یعنی چی؟-خب اقای دکتر هر ادمی یه ظرفیتی داره...بعضی ادما شاید مشکلاتشون کوچیک باشه ولی ظرفیتشونم کمه-خانم دکتر این حرفا نیس...اگه خدا تو زندگی ادم باشه همه مشکلات کم میشهلبخند میزنم و فکر میکنم...این مرد چقدرارومه

باغبان گر پنج روزی صحبت گل بایدش ...بر جفای خار هجران صبر بلبل بایدش

مریض جدید تخت اکیوت...میرم بالای سرش...مریض خوشحاله نمیدونم چرا تو بخش اکیوت بستری شده...شرح حال میگیرم...خانم جوون چاق با احساس تنگی نفس و سنگینی روی قفسه سینه...قیافش برام اشناس...مانیتور رو وصل میکنم...همه چی خوبه...اکسیژن میذارم که میپرسم شما از پرسنل هستید؟میگه بلهدکتر میاد و شرح حال میگیره و یکم باهاش حرف میزنه...معاینات رو دکتر انجام میده...سمع ریه ها بنویس کلیر خانم دکتر-واقعا؟چقدر خوب اخه روزی دوپاکت سیگار میکشم...میخنده...دکتر میپرسه جدی؟...یخنده و میگه خانم دکتر ننویسی تو پروندم...میگم باشه...دکتر میگه پرونده رو بیار خانم دکتر تا اوردر بذاریم...-ببخشید خانم دکتر میشه لطفا پرده رو بکشیدلبخند میزنم و پرده دور تخت رو میکشم...با دکتر میریم کنار و میگه هیچیش نیست فقط عصبیه ولی خانم دکتر اوردر اولیه رو براش بذار...مینویسم و نگاه دکتر میکنم دکتر جوونی که موهاش خیلی زود سفید شده...مرد خیلی اروم...اموزش عالی...حرف بی ربط نمیزنه و فوق العاده با شخصیتکنجکاو میشم درمورد زنی که سیگار میکشه...زنی که سیگار میکشه یعنی همه چیزشو باخته...میرم بالای سرش...پشت پرده...اول حالشو میپرسم...گوشیش مدام زنگ میخوره و براش پیام میاد...ازش میپرسم چه سیگاری میکشی...میگم من چی میکشم...میگه از سیگار من هیچوقت نکش خیلی معتاد میکنه به منم گفتن ولی گوش نکردم...خودش حرفشو  ادامه میده-من خودم شوهرمو ترک دادم...حالا خودم سیگاری شدم...هر وقت میرفت سر سیگارش سیگارش رو ازش میگرفتم و یه مشت پسته میریخم تو دستش...-ولی اخر اون ترک نکرد و تو سیگاری شدی...-نه ترک نکرد...ترکم کرد...مچشو با یه دختر گرفتم...عاشق و معشوق بودیم...22سالم بود که ازدواج کردیم خیلی همه میخواستیم-پس چی شد؟-ده سال زندگی کردیم...دختر دار شدیم...ببین دخترمو...عکس دخترشو نشون میده یه دختر 8-9 سالش-خداحفظش کنه-بعد از اون نتونستم دیگه باهاش کنار بیام...چاق شدم...سیگاری شدم...طلاق گرفتمغمزده میگم...همه مردا همینن...سرنوشت همه زنا همینجوریه...همین دکترا و پرستارایی که اینجان کم کثافت کاری میکنن-طلاق که گرفت دکترا و پرستارا ولم نمیکردن...هرروز یکیشون بهم پیشنهاد میداد...ولی دخترم...بخاطر اون نمیتونستم دست از پا خطا کنم..بیمارستان پر از کثافت کاریه...-میدونم...البته دخترا هم کم کثافت اری نمیکنن ادم یه چیزایی از اینا میبینه که شاخ درمیاره...یکم گپ میزنیم...گوشیش مدام پیام میاد...یکم که میگذره یکی از پرستارای مرد میاد بالا سرش پشت پرده و من میرم بیرون...میرم و میشینم پیش دکترمیگم باید بره پیش روانپزشک...-ما ادما مشکلات رو الکی بزرگ میکنیم...سیگار میکش یعنی چی؟-خب اقای دکتر هر ادمی یه ظرفیتی داره...بعضی ادما شاید مشکلاتشون کوچیک باشه ولی ظرفیتشونم کمه-خانم دکتر این حرفا نیس...اگه خدا تو زندگی ادم باشه همه مشکلات کم میشهلبخند میزنم و فکر میکنم...این مرد چقدرارومه

صبری عطا کن

تا پیامشو میخونم راه میوفتم...حالا میدونم هر خریتی ممکنه بکنه...یه بسته سیگار میخرم و سریع راه میوفتم... میرسم میبینم نشسته و صورتش خیس خیسه...صورتش هیچ حالتی نداره ولی اشکاش داره میرریزه...کیفمو میذارم رو مبل...مشینم کنارش...چشماشو باز میکنه... -صورتش یه لحظه از جلو چشمام پاک نمیشه چی دارم بگم؟ -قرصات کجاس؟ با سر اشاره میکنه به میز اتاقش...بلند میشم میرم یه قرص میارم -اینو بذار زیر زبونت هنوز اشک میریزه...اطاعت میکنه و میذاره زیر زبونش...میرم تو اشپزخونه و یه لیوان ابمیوه براش میریزم...دستام میلرزه -خیلی مسخرس نه؟...همش صورتش جلو نظرمه...قیافش... لهجش...حرفاش...حرفای همشون ولی اون از همه بیشتر...انگار همش جلومه...انگار هرروز با اون اخم مسخره ایستاده جلوم و داره به من توهین میکنه و این منم که هیچ کاری از دستم برنماد و همش دارم میشکنم لیوانه ابمیوه رو میدم دستش نگاش میکنم...هنوزم داره اشک میریزه...انگار این دریاچه رو پایانی نیست...بی صدا لیوانو بهم بر میگردونه...حالم طوری نیست که بیشتر از این بتونم بهش اصرار کنم... میرم سمتش و بغلش میکنم...هیچی ندارم بگم... -برام یه فیروزه خریده بود...گردنبند...یه فیروزه تراش نخورده با یه بند بلند...یه فیروزه که یه سمتش ابی بود یه سمتش سبز...گفت نمیدونستم فیروزه چه رنگ دوست داری واسه همین اینو برات خریدم...گفت فیروزه چشم زخمو دور میکنه...شب بود...میخواستم برگردم خونه ...خندیدم و گفتم بادمجون بم افت نداره...گفت انقدر خودتو کم نبین...گفتم کم نمیبینم ولی واقعیت زندگیمو میبینم...گفتم برام ببندش...اومدم سمتم تاببندش...صورتامون رو بروی هم بود... محکم تر فشارش میدم...حالا منم دارم همراه اون اشک میریزم -دوسش داشتم...اومد سمتم بوسیدم...خیلی اروم...بعداز مدتها یه حسی توش بود...بعد از مدتها پاهام سست شد...نفسم بند اومد...مسخره بود...یه بوسه کوچیک ولی شیرین...اومدیدیم از پارکینگ بیایم بیرون یه ماشین نزدیکمون شد...خندید...برگشت و گفت میدونی یه بوس دیگه باید بهم بدی؟ خندیدم...اومد سمتم...ایندفه طولانی تر بوسیدم...بازم همون حس بود...حسی که فکر نمیکردم دیگه هیچوقت برام تکرار بشه...باز اومد از پارکینگ بیاد بیرون باز ماشین اومد...برگشت سمتم...حالا دیگه نمیخندید...گفت خیلی سیگار میکشی؟خندیدم و گفتم بهت که گفتم تو هم بکش...غمزده گف تا سه نشه بازی نشه...بازم منو بوسید با ارامش بیشتر با حس بیشتر...انگار از زمین جدا شده بودم...انگار همون لحظه داشت روحم از بدنم پرواز میکرد...یه دفه صدای یه ترمز وحشتناک اومد...ترسیدیم... هق هق گریش بلند میشه دیگه نمیتونه حرف بزنه...دوباره بغلش میکنم...از اینجا به بعد ماجرا رو میدونم...از این جا به بعد ماجرا ست که کابوس هاشو میسازه...اون سرنگ رو میسازه...این اشک ها رو میسازه...از این جا به بعد داستانه که دلیل بستری شدنش توی بیمارستان روانی رو میسازه وسط هق هقای بلندش نا مفهموم میگه که اون سنگ فیروزه رو شکسته...گفت خوردش کرده...گفت بادمجون بم رو افت زد...گفت فیروزش بی خاصیت بود

صبری عطا کن

تا پیامشو میخونم راه میوفتم...حالا میدونم هر خریتی ممکنه بکنه...یه بسته سیگار میخرم و سریع راه میوفتم... میرسم میبینم نشسته و صورتش خیس خیسه...صورتش هیچ حالتی نداره ولی اشکاش داره میرریزه...کیفمو میذارم رو مبل...مشینم کنارش...چشماشو باز میکنه... -صورتش یه لحظه از جلو چشمام پاک نمیشه چی دارم بگم؟ -قرصات کجاس؟ با سر اشاره میکنه به میز اتاقش...بلند میشم میرم یه قرص میارم -اینو بذار زیر زبونت هنوز اشک میریزه...اطاعت میکنه و میذاره زیر زبونش...میرم تو اشپزخونه و یه لیوان ابمیوه براش میریزم...دستام میلرزه -خیلی مسخرس نه؟...همش صورتش جلو نظرمه...قیافش... لهجش...حرفاش...حرفای همشون ولی اون از همه بیشتر...انگار همش جلومه...انگار هرروز با اون اخم مسخره ایستاده جلوم و داره به من توهین میکنه و این منم که هیچ کاری از دستم برنماد و همش دارم میشکنم لیوانه ابمیوه رو میدم دستش نگاش میکنم...هنوزم داره اشک میریزه...انگار این دریاچه رو پایانی نیست...بی صدا لیوانو بهم بر میگردونه...حالم طوری نیست که بیشتر از این بتونم بهش اصرار کنم... میرم سمتش و بغلش میکنم...هیچی ندارم بگم... -برام یه فیروزه خریده بود...گردنبند...یه فیروزه تراش نخورده با یه بند بلند...یه فیروزه که یه سمتش ابی بود یه سمتش سبز...گفت نمیدونستم فیروزه چه رنگ دوست داری واسه همین اینو برات خریدم...گفت فیروزه چشم زخمو دور میکنه...شب بود...میخواستم برگردم خونه ...خندیدم و گفتم بادمجون بم افت نداره...گفت انقدر خودتو کم نبین...گفتم کم نمیبینم ولی واقعیت زندگیمو میبینم...گفتم برام ببندش...اومدم سمتم تاببندش...صورتامون رو بروی هم بود... محکم تر فشارش میدم...حالا منم دارم همراه اون اشک میریزم -دوسش داشتم...اومد سمتم بوسیدم...خیلی اروم...بعداز مدتها یه حسی توش بود...بعد از مدتها پاهام سست شد...نفسم بند اومد...مسخره بود...یه بوسه کوچیک ولی شیرین...اومدیدیم از پارکینگ بیایم بیرون یه ماشین نزدیکمون شد...خندید...برگشت و گفت میدونی یه بوس دیگه باید بهم بدی؟ خندیدم...اومد سمتم...ایندفه طولانی تر بوسیدم...بازم همون حس بود...حسی که فکر نمیکردم دیگه هیچوقت برام تکرار بشه...باز اومد از پارکینگ بیاد بیرون باز ماشین اومد...برگشت سمتم...حالا دیگه نمیخندید...گفت خیلی سیگار میکشی؟خندیدم و گفتم بهت که گفتم تو هم بکش...غمزده گف تا سه نشه بازی نشه...بازم منو بوسید با ارامش بیشتر با حس بیشتر...انگار از زمین جدا شده بودم...انگار همون لحظه داشت روحم از بدنم پرواز میکرد...یه دفه صدای یه ترمز وحشتناک اومد...ترسیدیم... هق هق گریش بلند میشه دیگه نمیتونه حرف بزنه...دوباره بغلش میکنم...از اینجا به بعد ماجرا رو میدونم...از این جا به بعد ماجرا ست که کابوس هاشو میسازه...اون سرنگ رو میسازه...این اشک ها رو میسازه...از این جا به بعد داستانه که دلیل بستری شدنش توی بیمارستان روانی رو میسازه وسط هق هقای بلندش نا مفهموم میگه که اون سنگ فیروزه رو شکسته...گفت خوردش کرده...گفت بادمجون بم رو افت زد...گفت فیروزش بی خاصیت بود

بودن

خیلی بده که وسط امتحان کتاب خوندنم بگیره اونم وسط امتحان قلبکتاب جالبی بود تا حالا کتاب این شکلی نخونده بودم...ماجرای مردی بی سواد و بی نام و نشون که ادم قدرتمندی میشه در امریکا به صورت کاملا اتفاقیدوسش داشتم جدید بود

بودن

خیلی بده که وسط امتحان کتاب خوندنم بگیره اونم وسط امتحان قلبکتاب جالبی بود تا حالا کتاب این شکلی نخونده بودم...ماجرای مردی بی سواد و بی نام و نشون که ادم قدرتمندی میشه در امریکا به صورت کاملا اتفاقیدوسش داشتم جدید بود

این هیولا تو را دوست دارد

از نشر چشمه بعید بود اصلا این کتابو دوست نداشتم...یه داستان تکراری دختری که بخاطر مرگ مادرش پدرشو تا شالها مقصر میدونه و حالا بعد از سالها به اصل قضیه پی میبره تنها چیز جالب اینه که شخصیت اول کتاب شخصیت منفیه

این هیولا تو را دوست دارد

از نشر چشمه بعید بود اصلا این کتابو دوست نداشتم...یه داستان تکراری دختری که بخاطر مرگ مادرش پدرشو تا شالها مقصر میدونه و حالا بعد از سالها به اصل قضیه پی میبره تنها چیز جالب اینه که شخصیت اول کتاب شخصیت منفیه