زندگی متاهلی یا مرد ها تربیت پذیرند؟

سه هفته از زندگی من و داداشم بدون پدر و مادر میگذره...تقریبا روزی 1000 بار دعوا میکنیم...مخصوصا روزایی که باهم تو خونه ایم...دعوا هم اینجوریه... پوست تخمه رو بریز تو ظرف نه رو قالی... سر میز غذا بخور نه رو مبل اشغالو بریز تو سطل نه اطرافش جوراباتو نذار رو اپن لباساتو ننداز وسط سالن با کفش نیا رو قالی ظرفاتو خودت بشور غذا میخوری ظرفتو همون موقع بذار تو ظرفشویی چراغ اتاقا رو خاموش کن ابو ببند دوتا کولر باهم نزن وسایل برقی پر مصرف صبح وسایلو جابجا نکن چیزی برمیداری بذار سر جاش اشغالارو ببر هر روز میری دستشویی کثافت کاری نکن انقدر بلند با گوشی حرف نزن صدای تلویزیونو کم کن زیرپیراهن عرق کرده اتو نذاز رو مبل حوله خیستو نذار رو میز با پاهای بوبویی رو قالی هی راه نرو جوراباتو ننداز دور خونه خفه شدم لباساتو از تو حموم جمع کن حمومو بعد از خودت بشور خب همه این کارا کارایی که بابام هم میکنه و مادرم مثل جاروبرقی پشت سرش جمع میکنه ولی خب مسلما دخترای امروزی این کارا رو نمیکنن و کنار نمیاین...مسلما این چیزا باعث طلاق نمیشن ولی خب دعوا زیاد میتونه راه بندازه...خیلی دوس دارم بدونم زنش بعد ها چجوری کنار میاد و چجوری شوهرشو تغییر میده پی نوشت:این لیست هر روز اضافه تر میشه...اونم همش در جواب حرفای من میگه چقدر غر میزنی چقدر بداخلاقی...یعنی من اگه یه شوهر اینجوری داشتم یه جوری مادرشو نفرین میکردم هر لحظه که تو اون دنیا هرگز ارامش نداشته باشه پی نوشت 2:برادر نسبتا محترم که انگار دوباره ادرس منو پیدا کردی و میخونی...نوکر بابات غلام سیاه...انقدر غر میزنم که یا خودم دق کنم یا تو خودت کاراتو بکنی...حالا تو هر لحظه بگو من چقدر بداخلاقم...اصلا دوووووووس دارم بد اخلاق باشم پی نوشت 3:دیروز که از سرکار اومدم میبینم بطری ابی که تو اتاقمه رو اورده گذاشته تو سالن(اخه من اتاقم خیلی دوره از اشپزخونه چون خونه ما یه مستطیل درازه)اولا چکار داری من نیستم میری تو اتاقم؟دوما بطری اب اخه چه به دردت میخوره بلند میکنی میاری تو سالن؟یعنی خدا یاری کنه تا سه هفته دیگه من عقلمو از دست ندم